Ατομική θεραπεία από την Ελίνα-Νάχνα Νικολίτσα

Η αίσθηση της όσφρησης δημιουργεί εικόνες, συναισθήματα και ορμονικές ισορροπίες ή ανισορροπίες. Η όσφρηση συνδέεται και επηρεάζει τις ορμόνες. Είναι δικό μας δημιούργημα, μας ανήκει και αποκαλύπτει πράγματα για εμάς. Κάθε μυρωδιά συνδέεται με ένα ολόκληρο λογισμικό μνήμης, συναισθημάτων, αναμνήσεων, ένα χώρο μνήμης όπου επεξεργάζεται σε κβάντα, πέρα από την ταχύτητα του φωτός, τα λογισμικά δεδομένα πληροφοριών που αντλεί η μύτη. Η Πύλη της μύτης απορροφά και αποθηκεύει κάθε πληροφορία, όπου υπάρχει όλη μας η κοσμοθεωρία για τη ζωή. Ό,τι πιστεύουμε, έχει φτιαχτεί και αποκωδικοποιηθεί από την όσφρηση μας. Εάν ζούσαμε χωρίς όσφρηση, θα λαμβάναμε πολύ λιγότερες πληροφορίες και θα αποκωδικοποιούσαμε τελείως διαφορετικά τα πράγματα και την ίδια τη ζωή. Θα συμπαθούσαμε ή θα αντιπαθούσαμε με διαφορετικό τρόπο τους ανθρώπους, δεν θα είχε νόημα η επιθυμία για φαγητό, πέρα από μία τυπική διαδικασία θρέψης. Δεν θα διεγειρόταν οι ορμόνες μας, και έτσι δεν θα είχαμε επιθυμία να κάνουμε αρκετά πράγματα, όπως ερωτική επαφή, βόλτα στη φύση κ.α. Δεν θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε και να ενωθούμε με τις εποχές του χρόνου, θα τις αντιλαμβανόμασταν μόνο οπτικά. Δεν θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε τον κίνδυνο, γιατί η μύτη οσφρίζεται τις ορμόνες των άλλων ανθρώπων, την ψυχολογική τους διάθεση, καθώς και τη διάθεση τους απέναντι σε εμάς.

Μπαίνοντας  στους χώρους της όσφρησης, μπορεί να καταλάβει τα πιο απόκρυφα κομμάτια ενός ανθρώπου. Τον τρόπο που μαγεύεται, τον τρόπο που ζει, τον τρόπο που χαίρεται, τον τρόπο που επικοινωνεί. Είναι ο πιο κρυφός προσωπικός του χώρος και έχει μέσα αυτοματισμούς όπου και ο ίδιος ο άνθρωπος δεν γνωρίζει συνειδητά, αλλά ενστικτωδώς. Κάθε μύτη αποθηκεύει με διαφορετικό λογισμικό τις αντιλήψεις και τη σοφία της για τη ζωή. Η μύτη είναι η πύλη του παραδείσου, όπου «παράδεισος» είναι ο κρυφός χώρος του ανθρώπου και η εικόνα του για την ίδια τη ζωή.

Γιατί σε κάποιους αρέσουν κάποιες μυρωδιές ενώ σε άλλους δεν αρέσουν; Γιατί κάθε μυρωδιά αντανακλά σε μία εικόνα που έχει αποθηκευτεί ως ευχάριστη ή δυσάρεστη.

Ξεκινώντας τη περιήγηση στην όσφρηση, διαβάζουμε πληροφορίες για το τι πιστεύουμε για τον εαυτό μας και για τους άλλους. Επειδή η όσφρηση ενεργοποιείται σαν ένα εργαλείο αυτοπροστασίας, στην πρωταρχική της βάση δεδομένων, μυρίζουμε για να προστατευτούμε, για να αναγνωρίσουμε τον εχθρό. Αυτό είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό μας με τα ζώα. Τι εστί εχθρός για εμάς, από τι νιώθουμε ότι κινδυνεύουμε ώστε να αντιληφθούμε εγκαίρως. Καθώς μπαίνουμε σε αυτό το χώρο, ενεργοποιούμε το λαγωνικό μέσα μας εάν έχει κοιμηθεί, εάν όχι, συνδεόμαστε με το πρωτόγονο ένστικτο της αυτοπροστασίας από κάθε κίνδυνο. Ενεργοποιούμε το λαγωνικό ώστε να μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτή την αίσθηση και κατανοούμε τους ενστικτώδεις φόβους μας. Ο βαθμός ανταπόκρισης της όσφρησης δείχνει πόσο ξέρουμε να μας αυτοπροστατεύουμε και πόσο όχι.

Τα συναισθήματα των άλλων έχουν μυρωδιά και η μύτη μας αντιλαμβάνεται αυτή την πληροφορία. Πχ, ο τρόπος που μυρίζει ο ιδρώτας μας δίνει πληροφορίες για τα συναισθήματα μας, και η μύτη είναι το όργανο το οποίο αποκωδικοποιεί αυτές τις πληροφορίες. Αν κάποιος είναι επιθετικός, αν κάποιος είναι ερωτευμένος μαζί μας, όλα αυτά τα αποκωδικοποιούνται από τη μύτη. Η μύτη λοιπόν δημιουργήθηκε αρχικά σαν ένα όργανο προστασίας από τον κίνδυνο αλλά και επικοινωνίας.

Στη συνεδρία, κατανοούμε τη σύνδεση της όσφρησης με κάθε μας συναίσθημα, ξαναρυθμίζουμε την όσφρηση, και όλες τις αρνητικά καταγραμμένες πληροφορίες που ενεργοποιούν το σύστημα μας, μας φέρνουν σε άμυνα, επίθεση, απολογία, κλάμα κ.α. Καθαρίζονται τα στερεότυπα συναισθήματα από αυτές τις μυρωδιές. Ξαναγινόμαστε καινούριοι, μυρίζουμε αλλιώς τους ανθρώπους, αντιλαμβανόμαστε αλλιώς τους ανθρώπους. Πχ αν έχουμε συνδυάσει την ορμόνη ενός γονιού με το θυμό του ή την κατάθλιψη του, κάθε φορά που μυρίζουμε αυτή την ορμόνη θα μας εγείρει αυτή την ανάμνηση ή το συναίσθημα που νιώθαμε τότε. Και έτσι συμπεριφερόμαστε προκατειλημμένα. Όπως τα ζώα μυρίζονται από απόσταση αν υπάρχει κίνδυνος, το ίδιο κάνει και η δική μας μύτη, ενώ ταυτόχρονα μας αναστατώνει, μας ενεργοποιεί, μας πληροφορεί.

Στο τέλος της συνεδρίας, έρχεται βαθιά ξεκούραση. Σβήνει το λογισμικό, οι πληροφορίες και οι μνήμες όσφρησης που έχουν εγγραφεί από τραύμα ή δεν χρειαζόμαστε.

Απευθύνεται σε όλους όσους:

• έχουν μονίμως ή συχνά μπουκωμένη μύτη, συνάχι ή φλέγματα.
• έχουν συνδυάσει ένα δυσάρεστο γεγονός με μυρωδιά
• έχουν υπερβολικά έντονη όσφρηση που τους ταλαιπωρεί
• έχουν αναγούλες ή ζαλάδες από τις έντονες μυρωδιές
• νιώθουν συχνά την ανάγκη να τρίβουν συνέχεια τα μάτια τους, τα φρύδια τους, το μέτωπο τους
• έχουν συχνά πονοκέφαλο κοντά στα μάτια
• έχουν ρυτίδες ανάμεσα στα φρύδια (διαβάζουμε αυτούς τους φόβους, οι οποίοι δημιουργούνε μοναξιά, κλείσιμο στον εαυτό και τάση για αυτοπροστασία από τον κίνδυνο)
• ξεγελιούνται από τις αισθήσεις τους και παρεξηγούν τους ανθρώπους (τους βρίσκουν όλους καλούς ή όλους κακούς)
• δεν αντιλαμβάνονται τα μηνύματα της όσφρησης εγκαίρως πχ καμένο φαγητό που αργούμε να το πάρουμε είδηση ότι καίγεται. (Αυτό είναι σημάδι ότι το άτομο δεν ξέρει να αυτοπροστατεύεται)
• δεν μυρίζουν κάτι που οι άλλοι μυρίζουν (αυτό είναι σημάδι ότι φοβόμαστε να δούμε την πραγματικότητα)
• όσους έχουν συνδυάσει μυρωδιές με δυσάρεστες αναμνήσεις

Διάρκεια συνεδρίας: 1 ώρα