Η στοματική πύλη είναι η σχέση με τον εαυτό, μαρτυρά την προσπάθεια μας να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας και να φτιάξουμε μία οντότητα ολοκληρωμένη. Τρεφόμαστε με τον αέρα, τρεφόμαστε με την τροφή, προσπαθώντας να γίνουμε όλο και περισσότερο πλήρεις.

Αυτή η πληρότητα όμως μοιάζει να μην ολοκληρώνεται ποτέ καθώς χρειαζόμαστε ασταμάτητα την τροφή και τον αέρα, δημιουργώντας μέσα μας ένα ανικανοποίητο. Αυτός είναι ο λόγος που προσπαθούμε αυτό το ανικανοποίητο να το γεμίσουμε είτε με τροφή είτε τσιγάρο, είτε οτιδήποτε άλλο ξεγελώντας τη γεύση μας ή τον αέρα που αναπνέουμε. Ακόμα και το «χόρτο».

Η στοματική πύλη είναι ουσιαστικά η πύλη της ηδονής, γιατί τα κυριότερα πράγματα που μας κρατάνε στη ζωή είναι το φαγητό και το οξυγόνο που αναπνέουμε. Αυτά τα δύο μας κάνουν να νιώθουμε εξαρτημένοι από αυτά και ποτέ δεν χορταίνουμε, για αυτό και η ηδονή είναι μία αχόρταγη απόλαυση.

Ανοραιξία, λαιμαργία και κάπνισμα

Για όσους έχουν ανάγκη συνέχεια να μασουλάνε κάτι ή να κρατάνε κάτι στο στόμα τους, πχ τσιγάρο, ζούνε ένα ατελείωτο αγώνα θρέψης του εαυτού τους. Υπάρχει μέσα τους ένα βαθύ ανικανοποίητο κενό και νιώθουν ότι ποτέ κανένας δεν θα τους το καλύψει. Όσοι το έχουν ισορροπημένο είναι πιο ρεαλιστές και έχουν πάρει απόφαση πως η ζωή ίσως δεν τους δώσει όλα όσα ονειρεύονται, έχουν συμβιβαστεί με αυτό, και έχουν βρει αυτό τον τρόπο ισορροπίας. Συνήθως είναι άνθρωποι που δεν κάνουν υψηλά όνειρα αλλά μαθαίνουν να απολαμβάνουν το τώρα. Οι άνθρωποι που χρειάζονται συνέχεια επαφή με το στόμα τους, δεν χορταίνουν ποτέ, πάντα θέλουν κάτι περισσότερο, πάντα βάζουν επόμενους στόχους. Αλλά και έχουν μέσα τους μία μόνιμη αναστάτωση του ανικανοποίητου.

Οι ανορεξικοί, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κανείς δεν τους θρέφει, κανείς δεν τους στηρίζει και αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να το αντέξουν και να το σηκώσουν, και έτσι κλείνουν την είσοδο της ηδονής. Επειδή η ζωή δεν έχει πια νόημα.

Γιατί όμως ονομάζεται πύλη της ηδονής; Γιατί εκφράζει την ανάγκη μας να έχει η ζωή γεύση. Η θρέψη μας συνδυάστηκε με τη γεύση. Αυτό που μας έκανε χαρούμενους ως παιδιά, ή μας απογοήτευε εάν η μαμά μας δεν μας έθρεφε σωστά, ήταν η γεύση. Αυτή είναι η πρωταρχική ηδονή της παιδικής ηλικίας.

Γεύση και ρόλος των σιελογόνων αδένων

Η εξάρτηση από τη γεύση μαρτυρά την ανάγκη να κρατηθούμε στη ζωή από κάτι απολαυστικό, για αυτό πάντα ψάχνουμε να βρούμε τρόπο να απολαμβάνουμε. Οι άνθρωποι που δεν δίνουν σημασία στη γεύση αλλά μόνο στη θρέψη, είναι οι άνθρωποι που θεωρούν ότι δεν μπορούν να βρουν χαρά στη ζωή τους για αυτό και δεν την ψάχνουν μέσω του στόματος.

Το στόμα λειτουργεί λοιπόν ως μία πύλη προς την ηδονή ή ένας εμπόδιο αποχής από την ηδονή. Υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται στη μέση; Υπάρχουν σπάνια, και αυτοί είναι που μπορούν πραγματικά να ελέγχουν τον εαυτό τους και να βάζουν άλλοτε χαρά, άλλοτε μέτρο στη ζωή τους. Η άλλες ομάδες χρησιμοποιούν είτε μόνο τη χαρά, είτε μόνο το μέτρο.

Κρίσεις πανικού

Σε όσους έχει εμφανιστεί κρίση πανικού έστω μία φορά στη ζωή τους, σημαίνει ότι η σχέση τους με τη ζωή έχει ταρακουνηθεί . Εάν έχουν αποκαταστήσει τη σχέση τους με την κρίση πανικού σημαίνει ότι έχουν αποκαταστήσει τη σχέση τους με τη ζωή. Εάν όχι, τότε δεν εμπιστεύονται τη ζωή.

Στη θεραπευτική διαδικασία αναλύουμε τη στοματική κοιλότητα ως α) είσοδο τροφής, β) είσοδο οξυγόνου. Επίσης διαβάζουμε τα αποτυπώματα από τα όργανα της στοματικής κοιλότητας. Ενδεικτικά παραθέτω τα παρακάτω:

Γλώσσα : Επίσης όργανο της ηδονής, καθώς βοηθά επίσης να εκφραζόμαστε, εκτός από το να ανιχνεύει τη γεύση, είναι επίσης το πιο δυνατό εργαλείο έκφρασης. Σκληρή αφή στη γλώσσα σημαίνει ότι το άτομο έχει σαν καταγραφή πάνω στη γλώσσα του ότι η ηδονή είναι αμαρτία.

Ουρανίσκος (σκληρή-μαλακή υπερώα) : Είναι η καταπακτή προς τον κόσμο της φαντασίας που είναι η μύτη

Απευθύνεται σε :

*Έχουν ανορεξία ή βουλιμία
*Καπνιστές
*Ατομα με δυσκολίες έκφρασης
*Παθήσεις στοματικής κοιλότητας ή γλώσσας
*Υπερβολική σιελόρια (ή υπό συνθήκες) ή στεγνό στόμα
* Ατομα που είναι πολύ επιλεκτικά σε τροφές
*Ατομα με καρκίνο στόματος
* Σε όλους για λόγους αυτογνωσίας

Για την ολοκλήρωση των δύο εισόδων (φάρυγγα για τροφή-  λάρυγγα για οξυγόνο) απαιτούνται δύο θεραπείες.